Kocaman bir simaydı aynada
Beyninde kükreyen zekâsı
Uzaktan bakınca yürürdü dağlara
Güya titretirdi zemini
Ayakları hayale basınca
Aklı başında bir varlık zannederdi kendini
Sensiz, kendi dünyasına dalınca.
Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Devamını Oku
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
