Ahmetnecat Ucur Şiirleri - Şair Ahmetnec ...

Çalış be kardeşim, bakma üçe, beşe,
Arada bir al eline, bir yaş meşe...
Kaybetse de herkes, kaybetme sen neşe,
Yoksa, çok çabuk dönersin bir gün leşe !

Çok beklersin çok, gelsin diye düşeşe,

Kimde,ne kadar
Ne var,ne yok
Din,iman
Para,pul
Sevgi,aşk,sevda
Dostluk ve vefa...

Onlar da senin gibi,
Sen de onlar gibisin…
Yok ki farkınız birbirinizden,
Gidiyorsunuz hep aynı izden…

Bize ne artık,bize ne sizden,

Sevenler seviliyor niçin
Sevilenler seviyor niçin
Seven de sevilen de niçin
Seviyor seviliyor niçin

Sevenler sevilmiyor niçin

Evlendik; yıl bindokuzyüz yetmişaltı,
Neşeliydi; cıvıl, cıvıl cevizaltı...
Her türlü olumsuzluklar, hasır altı,
İster sarıl, ister darıl; ye her haltı...

Değilmiş anladık her sabah kahvaltı,

Herkes nedense hep anormal
Olması gerekirken normal
Demek ki normaldir anormal
Anormalde normaldir, normal !!!

Hele de bu KorONA da gayet normal...

Bakıp da bana hâlâ
Bir şeye benzetemedin...
Benzetemediysen
Ben benzetirim!
Sen de beğenirsin benzettiğimi
İyi ki de dersin benzetememişim

Derdim onlar,
olmuyorlar ki ortak
O halde,
Ne derdim var, ne de istiyorum ortak...

Dertle olunmaz ortak

Değilim ki ben ben de
Varken bu aşk bende
Eşsiz yaşam sen de
Yaşamda dert bende

Kimden kime var ki fayda

25- ÖLÜMMMMM

İşte yaşam işte ölüm,
Yaşamaktır bölüm,bölüm...
Doğum yaşamda ilk bölüm,
Ölüm,yaşamda son bölüm...