Ahmetnecat Ucur Şiirleri - Şair Ahmetnec ...

KORKSUN

Ne korkacaksın korkulardan,
Ne de korkulanlardan...
Korkuların korksun,

Nasıl da oldun belâ, dünyanın başına,
Acımadan kimsenin gözüne, kaşına...
Kalakaldı, kalacak herkes tek başına,
Kalırlarsa tabi, bulunacak aşına !

Nasıl da uyuz vardı; kaşına, kaşına,

Mantık mı yürüteyim,felsefe mi yapayım,
Bilemem ki ben bunları,suniyim,yapayım...
Maksat,neyi nerden,nasıl yapıpta kapayım,
Ne yazık ki öğretmişler,ah ben ne yapayım...

Kuşuçmaz kervangeçmez yerdeyim,çok sapayım,

Sen misin öyle,ben miyim böyle,
Ben miyim öyle,sen misin böyle...
Ne olur doğru,dosdoğru söyle,
Var mı ki farkı şehirin köyle...

Düşünme kumrular gibi,söyle,

Küçük hesaplar, küçüldükçe küçülür,
Küçüklükleri, büyüklükle ölçülür...
Nedir küçük, nedir büyük, ne küçülür,
Bilinmezse nedir, nasıl, ne küçülür...

Koşun bakalım koşun, küçük hesaplar peşinde,

Bilebilsek doğru dürüst üremesini,
Biliriz herhalde yolda yürümesini…
Öğrenmişik ya güya dam kürümesini,
Unutma,yollara balgam tükürmesini…

Konuşuyor aslında gözlerimiz,
Gereksizdir genelde sözlerimiz…
Yanmış,yanıyor,yanık özlerimiz,
Küllenmesin yürekte közlerimiz…

ŞAİRcik Ahmet Necat UCUR

Derler ya; artık kim kime, dum duma,
Kimse kimseden bir medet, ne uma...
Geliyorsa kuma üstüne kuma,
Başını sokmuşsun demek ki kuma !

Çektikçe yayımı, nazar değmesin okuma,

Bıkmadan hep oynarsan kumar,
Gider paralar, tomar tomar...
Ah bir çektirsen renkli emar,(MR)
Mat olmuştur çoktan, şah damar!

Gelmiştir, görmüyorsun şamar,

Dökeceksen sen dök,dök sen bana kurşun,

Sıkacaksan da,sen sık bana, sık kurşun…

Döksen de sıksan da bana aşkın kurşun,