Ahmetnecat Ucur Şiirleri - Şair Ahmetnec ...

İmbikten geçiripte,
Süzeceksin damla damla...

Yeşeren gözyaşların,
Süzülecek damla damla...

Neler gelmez ki akla, yaşam denilince
Bilinmez ki yaşam, dünyaya gelinince
Değer mi ki yaşam, yaşamın delinince
Geçer ki yaşam, akıl başa gelinince!

Yaşamın sızısı çökünce ince ince

Gülüp de geçmeyelim artık her işe,
Bir yarinden başlayalım bizde işe...
Yeterk i bilelim herkes yarar işe,
Geçmesin iş işten, neye yarar işe...

Çalışıp çabalayıp, coşalım işe,

Biliyor aslında bu millet her işi,
Sabredip sineye çekiyor her işi...
Sansürsüz konuşalım artık her işi,
Kim olursa olsun, erkek dişi !

Konuştukça konuşsun millet her işi,

Yeter ki sev ve de candan iste,
Mutluluk içinde,hazır liste…
Değil mi kör duman, kurum, is te,
Sev ki yeşersin ,olsa da siste….

Demir kuledir Eyfel,Paris’te,

1976 - Evlendik, sapsade bir nikah ile,
1977 - Mehmet Akif,dünyaya geldi bile...
1978 - Kaldı gene Hatice’miz hamile,
1979 - Gözümüzaydın Recep Fatih ile...

1980 - Darbelendik, ülkede millet ile,

Karanlıkta göz kırpmak
Marifet değil,

Karanlıkta yazı yazmakta
Keramet değil…

Yazıp da iki şiir, kazanılmaz para,
Mühim değil ki zaten, benim için para...
Hep böyle istenir zaten, istenen para,
Demez ki kimse, bana da lazım para...

Yaşıyorsan gerekecektir elbet para,

Ne olur artık,merhamet ve insaf edin,
Sevgiyi,aşkı bir de bana tarif edin...
Geçmiş yaşamın zarar,biraz da kâr edin,
Seviyorsun sen de,isterse inkar edin...

Gözlerin nedir dedim,sevgi ve aşk dedin,

Gelmez mi kolay, boşamak imama karı,
Ne kış gördün ki sen, biliyorsun karı...
Geçinmek kolay, karı olsa her karı,
Vermez mi Allah, dağına göre karı...

Kimisi bilir, soğan da ince zarı,