Ahmetnecat Ucur Şiirleri - Şair Ahmetnec ...

Yoktur güzelliğin,ne güneşte ne de ayda,
Sen benim dünyamsın,değilsin ki uzayda...
Doğurmadı mı anan seni de dokuz ayda,
Değil mi sevgimiz,aşkımızda ortak payda...

Hedef aşkımızdır,sevgimiz okta ve yayda,

Gördüm ya bugün de o ay yüzünü,
Unuttum artık gönlümde hüzünü...
Sen öğrettin bana yolun düzünü,
Baharım sensin,istemem güzünü...

Gördün,sevgimin,aşkımın ay yüzünü,

Bakıyorsun mahzun mahzun,
Biraz üzgün,biraz suskun...
Hiç tasalanma sevgilim,
Seviyorum olma mahzun...

Bilmiyorsan zevki;alamazsın veremezsin,

Bu işler başka,başka başka,bambaşka,
Aklı ermedi,ermez kimsenin aşka...
Bu yüzden oluyor aşklar başka başka,
Aşk sanıyor aşıklar gelince aşka...

🌺🦋 SIKIŞTIKÇA GAZ ÇIKAR..

Sevgili kardeşlerim
Bu yıl Ekim’in On’unda seksen yaşımı tamamladım.
Rahmetli annemin ilk çocuğuyum. An’nanemin de ilk göz ağrısı..
(sonraki zamanlarda da hoşgörülü ailemin baş ağrısı..)

Aklın,fikrin,kalbin bende,
Başka ne kaldı ki sende….
Azap,işkence bedende,
Yokmu hiç insaf sende…

Emanettir, canlar tende,

Zevklidir yaşamak, zevk almasını bilirsen
Zevklenirsin zevkle sen, zevkli olabilirsen
Zevklisin, sevgiyi, aşkı yaşamda bilirsen
Alırsın sen de zevk, zevk vermesini bilirsen!

Yaşanır mı zevksiz, yaşa yaşayabilirsen

Bitsin
Ama, nasıl bitsin
Çeşit çeşit bit var
Sen, hangi bitsin...

Bitsin

Bilirmisin ne olduğunu sen de box un,
Kızma bok dediler diye, sanmaki boksun...
Bir boka yaramazsın, bombokki bomboksun,
Bokluk sende değil, çünkü bokoğlu boksun !!!

ŞAİRcik Ahmet Necat UCUR

Dünya yalan, insanlar da yalan üstüne yalan, yok ki hiç ders alan,
Düşünmezsen eğer tabi ki kalacak hem öksüz, hem de yetim kalan...
Dolmuş taşıyor artık dünya, kimi yoksulluktan kimi zevk için çalan,
Ne müzikten anlar ne de müzik yapar, müzisyen sanar kendini bir çalgı çalan...

Seviyorum, seviyor zanneder çok aldanır, yoktur aslında hiç kalbini çalan,