Ahmetnecat Ucur Şiirleri - Şair Ahmetnec ...

Bilmez bilemez,kimse kimsenin derdini,
Bulamazsın arasan da dertsiz ferdini...
İstersen eğer bilmek herkesin derdini,
Edersin kendine dert,herkesin derdini...

Bulamazmış derman,söylemeyen derdini,

Koyarız yasakları ve de çiğneriz biz
Oyarız kabakları, dolma yaparız biz
Boyarız susakları, ölü yıkarız biz
Alırız ağzımıza, sakız çiğneriz biz!

Şişirip sakızı bir de patlatırız biz

Baş keseriz, yaş keseriz, taş keseriz
Saç, sakal, bıyık, kaş keseriz

Tırnaklarımızı, kıllarımızı keseriz
Konuşamayız sesimizi keseriz

1976 - Evlendik, sapsade bir nikah ile,
1977 - Mehmet Akif,dünyaya geldi bile...
1978 - Kaldı gene Hatice’miz hamile,
1979 - Gözümüzaydın Recep Fatih ile...

1980 - Darbelendik, ülkede millet ile,

Ne gerek var,olmaya alim,
Ne de, halka zulmeden zalim...
Aslında, her insan bir alim,
Ve de zaten zulmeden zalim...

Nasıl olur,nedir,ne alim,

Güldü, gülüyor, gülecek bahtımız,
Aşkımız kalbimizdeki tahtımız...
Sevelim sevdikçe sevelim aşkla,
Aşk olsun aşk, daima hep ahtımız...

İnanmazsan sen nazara
Çıkar ipliğin pazara
Güveneceksin yazara
Gideceğiz ki pazara

Bulursun belki, az ara

GÖZ GÖRE GÖRE

Gör, sen de,görmedin mi, göz göre göre
Haklıdır belki,herkes kendine göre
Haklı ve de haksız olduğuna göre
Karar vereceksin,bak ha ona göre

Peygamber bile istememişken; hiç kimseden, hiçbir ücret,
Kimsin ki sen, ne hakla istiyorsun ücret, nedir bu cür'et...
Nimetleri veren, Yüce Allah 'tır; çalandır alan ücret,
Allah rızası içindir dine hizmet; istenmez hiç ücret...

Et bakalım et, edebildiğin kadar, ne aklaysa hizmet,

Sen ki yaktın gönlümde bu aşkın korunu,
Yakarım seve seve,dünyanın borunu...
Sevenlerin,sevmektir,aşktır tek sorunu,
Sevemem senden başka,alını,morunu!

Sormuştu ya ninene,ninenin torunu,