Ahmetnecat Ucur Şiirleri - Şair Ahmetnec ...

Çekiyor aslında birbirini,herkesin canı,
Ne yazık ki elvermiyor söylemeye o kanı…
Yok mu sanki hiç kimsenin,sapık,kalleş yanı,
Öyle bir bilinmez dert ki,konulmamıştır tanı…

O seni tanımaz,sen istediğin kadar tanı,

Arıyorsun madem ki derdine çare,
İşte hazırım ben, emrinde o çare...
Şimdiye kadar bulamadın ki çare,
Denemelisin hazır varken o çare !

Sabırsızlıkla bekliyorum biçare,

CENAZE
Duyunca öldüğümü benim de
Kimi der ah,ah, kimi der vah vah
Sanmam ama, belki de der oh, oh!
Gelebilenler gelir, süzülür
Gelemeyenler daha çok üzülür(güya)

Turşu kuramayanlar, kurmuşlar çete,
Dağdaki eşkıya, şehirde çete...
Girmiş internete, kapılmış çete,
Satılmış ruhlar, yer çete, gök çete !

Çıktık uygun adımla,yerimizde sayarak,
Bölük bölük yürüdük,yıldız gibi kayarak…
Çetele tuttuk,adımlarımızı sayarak,
Kaya kaya öğrendik kaymasını kayarak...

Çalıştık hep düşünce kalkmaya ağlayarak,

İşkembe,paça,tavuk suyu
İçenlerin birdir bir huyu
Koyarız sirke,limon suyu
Çorbalarımız;et soyunun suyu

Mercimek,düğün,ezogelin

Kim kime ,kim neye,
Ne için, neden niye
Verir veya vermez
Değer…
Veriyor ise eğer değer,
Vermiyor ise eğer değmez...

Eğer,semer mi,
Semer ,eğer mi…
Bilmeye,anlamaya
Değer mi…

Ben ki oldum aşık sana,
Sen de oldun aşık bana...
Yandıkça yan; yana yana,
Gir içime, kana kana...

Aman da aman
Ne de çok şeyler bilirmiş

Bilmek için her şeyi
Çok yazık delirmiş