Yolcusu olduğum, hayat yolunda
Yoruldum yolumun, sonu gelmeden
Şu yalan dünyanın, daha başında
Yoruldum yolumun, sonu gelmeden.
Ne zaman bir ölüm, gelse aklıma
Sevmeyi unutmuş, gönüller gibi
Bir tuhaf haller var, günlerdir bende
Sessizlik içinde, durduğum yerde
Şu yorgun gönlüm, üzmekte beni
[ iceri ]
Her ömrün sonunda bir ölüm varsa
Sana’ da bu ölüm, gelmez’ mi sandın
Hem gece hem gündüz sürdüğün sefa
Yürekten yaralı, bir insan gibi
Beklerim ben şimdi, kaldığım handa
Ne zaman çalınsa, bu hanın zili,
Yüreğim kanıyor.
Oysa yıllar geçti, bu yaramın üzerinden
Ne kurutabildim, ne dindirebildim içimdeki yaramın acısını
Analar ağlamasın dersiniz
Nedense savaşmak için can atarsınız.
Hele bir savaş çıksın da görün bakalım
Kaç kişinin anasını ağlatırsınız..
Söyle..
Ne güzel söylemiş bize atamız
Yurtta sulh cihanda sulh derken
Bu sözle huzura ermiş halkımız
Sen ben bitmiş ülkede birden
Yürü ayaklarım yürü.
Şu yorgun vücudumla önümde giden gölgemi
Al götür,
Yavaş, yavaş, elimdeki bastnonumla,
Hiç değilse,
Gideceğim yere kadar zor da gelse sürü.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!