Akşam çöker gündüzlerin üstüne,
Yavaş yavaş nemli saatler başlar,
Aldanmayın gurubun o rengine,
Tam da sızı işte o zaman başlar,
Vakit siyah hatıralar depreşir,
O ayrılık gününden hatıra kalan izler,
Ruhumun hicranını gönül yaramı gizler,
Ellem pınarı oldu sevdayla bakan gözler,
O günden sonrasını yaşanmış saymıyorum.
Gözlerimiz buğulu zordu elveda demek,
Gün gündüzü terk edip dönüyorken geceye,
Akşamın kızıl rengi sebeptir hüzünlere,
Anılar mesken tutar yerleşir gönüllere,
İçin buruk yanarsın kaybolan senelere.
Hasretin sancısını gece açığa vurur,
Menekşeler açarken gel artık gel diyorum sana,
Ne kadar çok şey kaybettik geçip giden şu zamana,
Mavisinden buket yapıp sunayım izin ver bana,
Tam menekşe mevsimi gel eski günlerdeki gibi.
Ah bir çıkıp geliversen o eski patika yoldan,
İkiden bir çıkınca bir kalıyor sanırdım,
Meğer yarım kalırmış o gidince anladım,
Hep zulmetin rengini gecelere yorardım,
Gündüzler de siyahmış o gidince anladım.
Suçlu ne gündüz-gece ne asla karanlıktır,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!