Zulmün bitap eyledi efganıma sebepsin,
Kaldım det girdabında efkârıma sebepsin.
Unutturdun hadânı her dem matemlerdeyim,
Zelil hale düşürdün feyâdıma sebepsin.
Geceye mi emanet ettin aşkımı benim?
Her gece hayâlinle başbaşa kalıyorum,
Sarılmak istese de bedenine bedenim,
Her seferde sen diye geceyi sarıyorum.
Anılar geliyorken gerçek gibi uzaktan,
Bil ki ruhum pamâl olur sürünür sen gidersen,
Can turaba dildar olur gömülür sen gidersen.
Hayatın anlamı kalmaz bu dünya siyah giyer,
Dîl-î mecruh' um mateme burünür sen gidersen.
Bil ki ruhum pamâl olur sürünür sen gidersen,
Can turaba dildar olur gömülür sen gidersen,
Hayatın anlamı kalmaz bu dünya siyah giyer,
Dîl-i mecrûhum mateme bürünür sen gidersen,
Kapıldı gitti gönlüm yar diye bi-vefaya,
Meğer talip olmuşum nâr içinde yanmaya,
Sevgiyi yaşamadım bihakkın doya doya,
Sevmek bir cürüm ise mücrim olan benmişim.
Günlük bir heves sandın bilemedin sevdayı,
Bir bak da gör karşındaki yıkılmış eserini,
Sen başlattın bu firkatin dönülmez seferini,
Ellerinle sen kazmıştın bu aşkın makberini,
Bari solmuş bir gül bırak makberimin üstüne.
Senin için seven kalbin umudunu söndürdün,
Kaf dağının ardında mı kaldın yoksa sevgili?
Yıllar oldu bir selamın bir haberin gelmiyor,
Gel de dindir hicran dolu gönlümün matemini,
Ömrün kurduğu saatler son demi gösteriyor.
Bin ankanın kanadına in göğüs kafesime,
Gurubun son rengine dalar gider gözlerim,
Hüzün çöker gönlüme hayalini izlerim,
Gece karanlığıyla depreşir tüm gizlerim,
Geleceksen gel artık zira bu son mevsimdir.
Ardına dön de bir bak bir kulak ver sesime,
Bitmeyen gecelerin o siyah saatleri,
Yok etti birer birer kurulan hayâlleri,
İncitti ruhumuzu inletti gönülleri,
Sonun başlangıcına getirdik ömürleri.
Üstünü zulmet örter her gece mutluluğun,
Çırpınan bülbül halini hiç mi görmedin?
Ne Mecnun'u ne Kerem'i hiç mi bilmedin?
Kendini aşk pazarında hamal eyledin,
Şimdi ağır yük altında inler durursun.
Sen bu aşkın bahçesini gülzar mı sandın?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!