Bir sabah uyanamadım kî; ölmüşüm.
Yüzüme gülen
arkamdan daha çok gülen
Sahte yüzler
sahte hüzünler takmış.
Bir sabah uyanamadım kî;
Gece indim bahçeye,
Kavak dibin eşmeye.
Yarim gelmiş diyorlar
Gizli derdim deşmeye
Sarıl-Sarıl sar beni
Birdenbire
çalar kapımı yalnızlık
birdenbire
Eskitmeden kendini
Özlenmiş bir dost gibi
Deme Bu da geçer, dünde kalır
BİR DERİN BIÇAK YARASI GİBİ
HER SEVDANIN İZİ KALIYOR
KARŞILIKSIZ SEVENE YALNIZ
...ACI KALIYOR
Varız bu gün
Yarın belki
Eksiliyoruz
Gün be gün
Ben yalnızlığımla konuştum sadece
size ne
Niçin kendimi tekrar tekrar
öldürüşlerimi engelliyorsunuz
(Ki çoktandır tek yaptığım bu)
Belki çabanız boşadır,
Ben seni, sensiz sokaklarda ararım
Ben seni, korkarak senden, severim
Korkarım,
…bir gün öğrenirsin
Öğrenirsin …biter büyü
Biter bu kara sevda.
Ben ölünce başlayacak herşey
...ben ölünce...
Aklınızda şiirlerim,
ve binlerce düşünce
Arayacaksınız beni satır satır, dize dize
Duygularım yol gösterecek size
Beni sevdiğini söyle, git
Yıkılsın dünyam,
toprak yarılırsa yarılsın
Beni sevdiğini söyle, git
Son anımda sahte dostlar
Sana bu son mektubum olacak.
... bir dahakine kadar.Hep öyle olmuyor mu! ..
'Bu son...' diyerek kaç mektubu bitirdim.
Kalemi bırakırken bulduğum
kişiliğimi, hasret uzadıkça yitirdim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!