Ahmet Ünal Çam Şiirleri - Şair Ahmet Üna ...

Bazen
Bunalırım;hep dert,hep kahır.
Ne olacak bu halim derim,
Aralanır düşlerim ;
Sen gülümsersin.

Düştüm derde
Halim bîtap oldu
Evim yurdum harap oldu
'Yârim,yârim'dediğim
Bende iken serap oldu.

Sensiz,
En hüzünlü şiirler beni buluyor
Ne yana çevirsem yüzümü,...hayalin
Ah! sensizken görme halimi
Bir yanım umut edip gülümsüyor,
...bir yanım ağlıyor

Sevmesen peşindedir
Sevsen kaçar derler
Sevdim, sezdin mi, gözlerin uzak
Böyledir karşılıksız aşk,
Birazdan fırtına çıkar
Birazdan yangın başlar

TAKSİ 15-08-1995

Taksisi ile cadde ışıkları altında yol alıyordu. 'İki-üç müşteri daha bulursam eve dönüp uyuyacağım. 'diye düşündü, yorgundu. Taksisine bir an sevgiyle baktı, mırıldandı; 'Ekmek teknem' Gözü önce yolda sızmış bir sarhoşa sonra da çöpleri karıştıran birine takıldı. Kendisini kıyasladı sevindi; 'İyisin, iyisin! .. '
Saatine baktı, bir Of çekti, 'Bir müşteri çıksa artık, boşa dolanıp duruyorum. ' Ertesi gün abisine gidecekti, erken kalkacağı için, evine erken dönmek istiyordu. Fakat herşey insanın istediği gibi gitmiyordu ki. İçinde hafif bir öfke ile abisini düşündü; 'Ah! .. abi, bırakmadın şu kumarı, borçlanırsan tabi yakana yapışır tefeciler. '
Bir daha derinden of çekti, 'Gerçi parayı bu gün bul diyordun ama olmadı, sabah borç-harç parayı bulup seni tefecilerden kurtaracağım. Ama böyle devam edersen beni de yakacaksın, aileni de! .. '
Tam böyle düşüncelere dalmışken tali yoldan çıkan bir adamın el salladığını gördü, sevindi. Taksisiyle hemen adamın önünde durdu. Adam taksiye bindi ve telaşla anlatmaya başladı; 'Lütfen acele edin, şu ara sokakta' Taksici rahatsızlanan birini alacaklarını zannetti ama adam konuşmaya devam ettikçe canı sıkıldı; 'Aman Allahım, korkunç birşey adamı dört yerinden bıçaklamışlar. Adam nerdeyse kan kaybından ölecek. Kimse yardım etmiyor, herkes toplanmış seyrediyor. Ne kadar duygusuz, umursamaz bir toplum olduk, seyrediyorlar! .. ' Taksicinin canı sıkıldı; 'Arabam kan içinde kalacak. ' diye düşündü. Diğer adam devam ediyordu; 'Hele iki araba, yaralıyı almayınca şok oldum, hâlâ inanamıyorum. Düşünebiliyor musunuz? Bir adam kan kaybından ölmek üzere ve iki araba gaza basıp gidiyor. Düşündükçe deli oluyorum. Hah geldik, yaralı olan şu kalabalığın içinde' Taksici yumuşak bir sesle 'Hadi siz yaralıyı getirin, ben de arabanın yönünü çevireyim de vakit kaybı olmasın' 'Tamam' diyerek adam indi, kalabalığın arasına koştu, bağırdı; 'Açılın, açılın taksi geldi' Ama daha yaralının yanına varmadan uzaklaşan araba sesiyle irkildi, hızla döndü; plakası görünmesin diye ışıklarını söndürmüş halde taksinin hızla uzaklaştığını gördü. İçinde birşeylerin koptuğunu hissetti, ağlar gibi bir sesle inledi; 'Yarabbim! .. Yarabbim! .. Ne oldu bize, ne oldu? ' olduğu yere ümitsizce çömeldi.

Ya Şimdi Ya Asla AHMET ÜNAL ÇAM

Genç adam, gazete almak için yolunu uzatmış ve işe gitmek için ilk defa geldiği bir otobüs durağında beklemeye başlamıştı. Havada bir bahar kokusu içinde sebepsiz bir neşe ile şarkılar mırıldanıyordu.

Birden gözü, yeşil kazaklı, uzun saçlı kıza takılmıştı. Ne kadar güzel olduğunu düşündü. O anda genç kız gökyüzüne bakarken –aklından ne geçtiyse- tatlı tatlı gülümsemişti. Genç adam; “Gamzeleri ne çok yakışıyor, ne güzel gülümsüyor” dedi kendi kendine.

Hatırlatma: Şiir ve öykülerimi bastırmak için sponsor vb destek arıyorum.
Beğendiklerinizi tanıdığınız yayınevleri, gazeteci gibi destek imkanı olanlara göndermenize sevinirim.
Böyle bir imkan umuduyla bu günlerde iki öyküme daha başlamaya çalışacağım.
Birisi Çanakkale savaşı konulu: Türk cephesinde ezan sustu' buna başlasam da bitişi uzun sürer sanırım.
Diğeri: Gölcük depreminde gerçekten yaşanmış bir olayın, başka isimlerle hikayeleştirilmesi olacak.
Maddi sorunlar arasında şiir ve öyküye istediğimden az vakit ayırabildiğimden, beğendiğiniz yazıları destek olabilecek gazeteci, yazar, yayınevi vs.. 'ye göndermeniz gerçekten benim için önemli.

Şair,duygu denizinden bir avuç alır,
Yollar geçer,dağlar aşar çöldekine ulaştırır.
Şair sonbaharda ağaçları çiçekli görebilir,
Gözlerini kapatıp,satırlarda bir ömür yaşayabilir.
Şair,duyguları yoğurur,yazar satır satır
Şair doğar,yaşar,ölür adı yadiğar kalır.

Bir pansiyona vardım dün gece
Tek kişilik bir oda istedim
“-Dar olsun.” dedim
“-Girmesin umutsuzluklar içine.”

En küçük odayı verdiler ama

Zeliş
Genç gelin Zeliş, bulaşık yıkarken bir yandan da hüzünlü bir halde geçmişe dalmış, düşünüyordu. Gelin olup, köyünden ayrıldığı son gün gelmişti aklına. Komşuları olan Hacer teyzenin söylediklerini düşündü;
-Sevinsene kız, büyük şere gidiyon. Kurtuluyon tarlada, bahçede çalışmaktan
Ne çare sevinememişti Zeliş. Oysa öbür kızlarla daha önceki konuşmalarında Zeliş de özenirdi şehre gelin gitmeye. Görücüler gelmeden daha bir-iki ay önce kızlara söyledikleri canlandı gözünde;
-Ayşe abla, şehre gelin gitti ya artık rahat eder. Biz yok patates çapalamayla, yok buğday hasadıyla uğraşırken o evinde oturup TV seyredecek, biz ekmek için hamur açalım diye koştururken, o bakkala gidip ekmeğini alıverecek.
O günleri hatırlarken, tekrar yaşar gibi, arkadaşlarının yanı başındaymış gibi güldü. Köyde, kızlarla konuşurken ne güzeldi, şehre gitmenin hayali de güzeldi. Şimdi şehirdeydi işte. Köyden ayrılırken kızların nasıl baktıklarını, nasıl onun yerinde olmak istediklerini fark etmişti. Oysa o istediğinin bu olmadığını çoktan anlamaya başlamıştı.,