Giderken
yaşlı gözlerde yas tutarken acı
ve gülümsemeler yalnız kalınca
çocuklar halinden anlamaz olur
oysa gecededir karanlığı yalanların
Ferman
rüyaların bedelidir yalnız ölmek
hatası bizim başarısı aşkın olan ayrılık gibi
çekip gider azrail bahçesinden leş kargaları
üzerinde sitemine adanmış bir ölüm keyfiyle
su gibi
ömrün gözlerine adanmış bir kavga
heyecanım olsun yar
işte şimdi gelmişti bahar
martın hayallerine yaklaşırken nisan
su gibi
intihar kozunu oynarken hayata
biliyorsun yollar sürgünler içindir her zaman
üzerinde ettiğin yeminler kayıp
tek celsede bağışlar aşkı
oysa bir dağ kadar yüce olmalıydı ayrılık
ölüme meydan veren yalnızlıkta yalan
gecelerden gündüze yol alırken
karanlık bile uzak durdu benden
unutulmuş yıldızların eşiğinde acı ile
şevk ile beklerken sevgiliyi
ne tarih anladı yaşanılanların kıymetini
ne unutulası bir bahar yeşili
- 1 -
yazık bir ürpertide gece oluyor
ferman beklerken sessizliğinde zamanın
bütün hesaplar açılıyor bir bir
ve sen gidiyorsun
-1-
geceden kovulurken sürgün edilmiş karanlık
yıldızlar bir bardak suya tav olur sormadan
oysa halinden hatrından bellidir alnının teri
mermiler basar derken kıvılcımında dağları
meçhul geçen günlerin hıncında bozgun
yürekte ne varsa arz ediyorum
işte karanlığın geceye meydan okuduğu yerde
hazin bir türküde nakaratlarla beraber
hal hatır ediyorum sevgilerin sahibine
yürekte ne varsa pişman
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!