Çocuk değilsin sen artık,
Ağlayamazsın sırf istiyorsun diye.
Öyle hesapsız da sevemezsin, anla.
Çocuk değilsin sen artık,
Gülemezsin sırf istiyorsun diye.
Aşık ile dost olsam,
Dilim dönmez gözüm görmez,
O söyler ben dinlerim,
O anlatır ben düşlerim.
Dost dönüp sorsa,
Kin doluyum sana,
Dünyanın tüm dertlerini,
Senden bilecek kadar!
Ve öfke doluyum kendime,
Bunca dert var iken,
Evet hatırlıyorum,
Sokak sokak gezen bir eskicinin tablası gibi zihnim.
Üstünde sadece sana dair sıradan ve kimi buruk anılar tutuyorum.
Sadece sen varsın onlarda, hayat ile karışmamış.
Saf bir maden gibi işliyorum hepsini ince ince.
Salınır durursun bir nefes zevk ile,
Gün doldurur, bastığın toprak bile.
Ekmiş bak garip bir dönüm çile,
İstemez katık, doyar kuru gam ile.
Gezersin bu dünyayı bir avuç mey ile.
Çakıl taşları gibi doluyor kelimeler ağzıma,
Meğer ben de herkes gibi olmuşum.
Masallar dinlerdim bir zamanlar,
Çatlak cisirlerden ve desenli perdelerden.
Sana gelmek istiyorum,
Tatile çıkmış bir sonbahar yaprağı gibi.
Sar istiyorum beni,
Berrak ve durgun bir su birikintisi gibi.
Öyle güzeliz ki,
Gökyüzü yansırken üzerimizde.
Haller vardır,
Kazınır ruhuna yaşarsan.
Canın yanar, can yakarsın, can yanar.
Haller vardır,
Kazınır ruhuna yaşarsan.
Hani bir bahar gelecektin,
Ama hangi bahar?
Şimdi görüyorum ki,
Bir sonbahar.
Ama hangi bahar…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!