Ahmet Kırmızı Şiirleri - Şair Ahmet Kırmızı

"Platon’un “İdeal Devlet” anlayışında müzik Platon için önemli bir noktada durur. Müzik insani duyguları ortaya çıkarabilen yegane
kavramlardan birisidir bu noktada insanın karakterini geliştirirken, insanı fazla yumuşak ve coşkulu hale getirmesi tehlikesine de sahiptir.
Fazla coşkunun ne gibi bir tehlikesi olabilir derseniz, yönetici ve koruyucular için bu durumun devlet güvenliği açısından sıkıntı
yaratacağını düşünür. "

Platonun devletinde tenzili rütbeye uğrayan müzik günümüz duvar yazılarında iade-i itibar görüyordu ; "kelimeler yetseydi şarkılara ne gerek vardı"

sadi
sevgili sadi
ey sadi
canı yanar mı toprağın
gökyüzü ağladığında

hayretten bakakaldığım gözlerini
uzun uzadıya yazsam
ki; yazmayı unutturur ellerin

yetmiyor gündüzler sevgili
senin;

can çekişir gibi
pencere pencere kapanacak
şehrin minik gözleri

atlet giyen

hükümsüzüm...
hüznümün ağdalanamayan sığlığında kayboldum
şimdi hüzün hüküm sürüyor, efendim.
bir zamanlar arnavut kaldırımlarını süpüren ince bir hüzzamı nakış nakış iğneleyen istanbul türkülerini ört üstüme

Dağlara sis çöktü.
Biliyorum, o sisin altında

biri polis çağırsın
biri hemen bir polis çağırsın
kendini bilmez aptal bir tanrı
misketlerimi çaldı
ve topacımı
ve uçurtmamı

ispanya belki madrid
belki başka bir şehir başka bir hayat
kan, ter, korku
kasların tüm hücreleriyle hayata koşma arzusu
haksız bir lincin sokaklardan taşan uğultusu
duvar dibine sıkışan boğanın gözlerinin siyahına vuruyor kılıçların ışıltısı

biz böyleyiz ya şimdi
hani yorgun, bitkin
ertelenmiş hayallerin kısır bahçelerinde
açmayan kiraz ağaçlarının gölgesinde hayıflanan

biz böyleyiz ya şimdi