Sevmedin sustum
Gelmedin sustum
Görmedin yine sustum
Gelirsen eğer söyleyecek bir şeyim kalmadı
Terk etmeden önce
Sevdiğine inandır beni
İçime atlet gibi giyerim
Yakında geleceğini söyle
Bir köpek gibi beklerim
Kedim ile konuştum biraz
Sordum, hayat ne kadar zor değil mi?
Kocaman gözleri ile baktı bana
Bana değil, sana zor dedi
Birde ekledi
Hadi sev artık beni
Kediler sende kaldı...
Sende bıraktıklarımı,
boş bir valiz gibi koluma taktım, kendime yürüyorum bu haziran gecesi.
Bana doğru çıkmaz bir sokaktayız başbaşa,
uzun zamandır ayrı düştüğümüz bana..
Bugün Bodrumda oturduğum evin bahçıvanı ile konuştum. Bahçeye diktiğim gülü sordum. Hani adını verdiğim. ''İyi, maşallah'' dedi. Rica ettiğim gibi her gün suluyormuş. Tomurcukları da açmış. Tek başına rüzgar ile dans edip duruyordu. Kocaman bir aile olmuş, çoğalmış. Nasıl mutlu oldum anlatamam. Yüreğimi tuhaf bir sıcaklık kapladı. Yüzlerce kilometre ötede diktiğim o çiçek sanki senden bir haber almışcasına beni sevindirdi.
Oysa 8 gündür senden ne bir haber nede selam var. İyi olup olmadığını bile bilmiyorum. Kendimi ona söylenenleri dinlememiş, cezalandırılmış ve nihayet kendi başına bırakılmış yaramaz bir kedi gibi hissediyorum.
Bilirsin sahipler kedilerini seçmez. Kediler sahiplerini seçer. Hatta müthiş sahiplenirler. Bu içgüdüsel olur. Acımasız dünyamız da hayatta kalabilmek için böyle bir seçim yaparlar.
Her ne kadar çok sevimli ve uysal bir kedi olmasam da bir kötü kedi Şerafettin de değilim. Ara sıra sözlerim ile rahatını cırmalamamın sebebi belki beklediğim ilgiyi görmediğimden olabilir.
Seninle dostluğumuzu bir kedi insan ilişkisine benzetmemin sebebi aslında beklentilerimin hiç de o kadar büyük olmamasından kaynaklanıyor.
Öyle hissetmiyorum artık
Kadar kısa bir cümle ayrılık
Yaşandı bitti
Nokta,
Hoş geldin yalnızlık
Sahibinden kelepir satılık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!