Ahmet Arslan Hadimi Şiirleri - Şair Ahme ...

İsveçli alçak
Nemrutlar firavunlar tarihte kaldı sanma
Ebucehile lanet, sakın batıya kanma
Taş çıkartır onlara bu gün çift yüzlü batı
İsveçli ye bakıp ta, insanlıktan utanma

Küçük bir iyilik yap, tut, sarıl, ona asıl
Gün gelir o kurtarır, deme bu olur nasıl
Şu koskocaman dünya, evet ondan ne hasıl
Nuh yaptığı gemiyle, hedefe oldu vasıl...

Kitabımız Kur'anda kayıt altında hemi

KABE’M
Evlatlarım gelip, sana ulaştı
Boynuna sıkıca, sardı mı Kabe’m
Özlemim burada, haddini aştı
Ahh çektim feryadım vardı mı Kabe’m

Kadınsın diye
Biz kadına Ana bacı yar dedik
Onun için öldük kurşun ok yedik
Uğruna hayatta vermedik gedik
Sevdik de ezmedik kadındır diye

Kadir Mevla’m
Tanımasa bile beni, sözlerimi var mı duyan
Kendi bildiğini bir an, bir köşeye atıp koyan
Ben gerçeğe teslim oldum, deyip hakikate uyan
Kardeşlerime ben derim ki, bak Kadir’dir benim Mevla’m

Karalarım ara sıra, bulur isem kalem kağıt
Bazen hüzün bazen sevinç, bazen elem bazen ağıt

Bir araya getiririm, bir kağıtla bir kalemi
Çekiştirirler dururlar, koskocaman bir alemi

Kahraman (Filistinli Çocuk)
Hürriyet, hürriyet der, o hep feryat ederdi
Mescidi Aksa mahzun, işte onun tek derdi
Şu Mirac konağının, şanlı aile ferdi
Sen isimsiz kahraman, apoletsiz general

Keşkelere darıldım
Zaman ne menem bir şey, hızla akıp gidiyor
Beni de kandırıyor, her şey için çok erken
Önünde yılların var, der gençliğim geçerken
Hâlbuki ben bu günden, keşkelere darıldım

Kime kul
Hoş geçer Yunus'a hayat, yunusun karnında olsa
Kıymet mi bilir şu nankör, gözü doymaz, cebi dolsa
İnim inim inilerken, tüm dertlerinden kurtulsa
Çıkar insanlığın farkı, belli olur kime kulsa

Kim Hain
Şanlı Türk tarihinde, soyumuz bizim Oğuz
Kutsal emanetleri, getirdi yurda Yavuz
Ağzı çamur olanlar, laf atar ecdadıma
Onların pisliğini, temizlemez bin havuz