Hiç yoktan Allahım var eden sensin.
Dertsiz kırkbeş yıllık hayat tükensin.
Şükretmeyen nefsim şimdi diklensin.
Hak'dan gelen ile din silkelensin.
Hastalık değil mi insanlar için.
Fatma Zehra Özen(akrostiş)
F ahri kâinata işte bir ümmet
A llah’ım dünyada hidayet bahşet
T evvab sıfatınla kusurum yok et
M izanda kefeye birazcık lütfet
Ben bir sınır çizmem mülk değil benim
Malikül mülke'de fedadır tenim
İsyana nefretse olmaz nedenim
Kaf dağından düşer ise bedenim
Belli olmaz o an boyumla enim
şu günlerde başımda dolaşır bir tansiyon
o zanneder vücudum onun için pansiyon
ne ister bilmem benden,versem ona porsiyon
dedim amma dinler mi,tansiyonum sevgilim! ! ! !
bizde misafirine ikram etmek esastır
Ucube Var Nasipte
Eskimiş bir şehirin tepesinin başında
Bir sergiyi açmışlar açanlar kaç yaşında
Çocukluk veyahut ta bunaklık var aşında
Minaresiz köylerin ucubesi nasipte
Biraz baktım gardaş şu gidişata
Aklıma takıldı bin türlü hata
Her biri diyor ki bu bir şamata
Makamlar,kurumlar hepsi,sen diyor
Yetkiyi kim,kime,niye veriyor
Ben masumum, suç gözümün
İçi geçti bak özümün
Aşka yok mu hiç çözümün
Masumum ben be hâkim bey
Gözüm onu görür görmez
Akepe ya Gitmeyiz
Devlet malı yiyeni,yakalar bizim Deniz
Aradan üç yıl geçer,yine ona döneriz
Arkamızda cemaat,sarı güller dereriz
Anlamaz nasıl olsa,YÜCE MİLLET çok keriz! ! ! ! !
Tahrir dedik günlerce,zalim hüsnüye karşı
Dualarımız sardı, tüm semavatı arşı
Senin için inledi dağ,taş,caddeyle,çarşı
hüsniye yetişmişti Senin Esman YA KAHHAR
Nilin çocuğu bir yıl,hüsnüsüz nefes aldı
Nerde şu sizin melo bir soralım biz ona
Çorba içmek için o girmiş mi bir salona
Cizre’ye gider iken vardı mı yolda sona
Pkk sosyetesi, kibar görünen gerzek
Niye bizimle yaşar bu kadar adi zevzek
Kalemi kuvvetli dili tatlı gönlü neşeli kardeşim. Şiirlerin tam benim arzuladığım tarzda. Ben kırkından sonra şiire heveslenen garib biriyim, acizane şiirsiz geçen kayıp yıllarımın acısını çıkarmaya çalışıyorum. Sen de ölüyü güldürecek bir espiri var, Allah vergisi ve bizlere neşe kaynağısın. Allah ...