Dolunayda seni gördüm
Yeşil yeşil masum görünen gözlerini
İnanan gözlerin vardı sevgime
Herzaman seninim diyen kalbin vardı
Sımsıcak yüreğin vardı
Bizim yaşadığımız bir maceraydı belkide
İlk gününden son gününe dek
Çetin bir yolda ilerledik düşe kalka
Zorlu bir mücadele verdik beraber
Sınandığımız bu sevgide yenik düştük
Mesafeleri aşamadık, zamanı geçemedik
Gecenin kör kurşunlarında vuruldum
Sen giderken sert kış gecelerinde
Arkandan baka kaldım anlamsız
Sana gitme diyemedim hazan gözlüm
Bir kartalın pençesinin sızısı var
Çok şey hatırlıyorum geçmişten
Aklıma geldikçe içim acıyor
Tokat gibi iniyor kederler suratıma
Yalvarırım Allah'ım bir çıkış yolu göster
Bu beden binlerce parçaya bölündü
Kanamadım senin öpüşüne
Doyamadan sana gittin
Yarımları oynarım sensiz
Dönüp gittin nedensiz
Gidişinle korkular sardı
Bugün yine fotoğrafınla baş başayım
İki uzak şehirde kayıp yıldızlar gibiyiz
Ben sana bakıyorum, sende bana
Birbirimize o kadar çok şey anlatmak istiyoruz ki
Derinden gelen o bakışların var görmelisin
Bu gece yine her yer karanlık
Sayamıyorum yıldızları
Issız sabahın kuşluk vaktinde
Uyku sızan gözlerim vardı
Yine kağıdım kalemim elimde
Yıldızlar parlamıyor gecenin mateminde
Denize vurmuyor yakamoz
Geceler buz gibi sabah olmuyor
Seni düşündüğüm özlemli gecelerde
Şiirler yazıyorum sana sensiz gecelerde
Pişmanlıkları yaşamadan gel
Ümitlerimizi yitirmeden gel
İnatlarını terkederek gel
Uzağına düşüyorum hadi gel.
Aşk ateşimiz sönmeden gel
Özlemin kasıp kavuruyor
Bu küçük yüreği
Gün doğmuyor karanlığıma
Gel güneş gibi doğ üzerime.
Alışamadım yokluğuna
Ansızın çık gel ne olursun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!