Unutmadım hala seni, unutamıyorum.
Seni, herşeyden çok sevmiştim.
Bugünümde, yarınımda hep sen varsın,
Böyle mi yazılmıştı seninle kara yazımız.
Sen olmasan da sevgimden bir şey eksilmiyor,
Su olup akmak isterdim sana
Su gibi süzülmek dudaklarından
Buz olup erimek isterdim sende
Ve erimek kar beyazı teninde
Bedeninde hissedilebilmek isterdim
Soğukluğumda sıcaklığını hissedebilmek
Yine bu gece her gece olduğu gibi
Uzak gökteki yıldızları seyrediyorum
Uzayın derinliklerine dalıyorum
Işık hızıyla ütopyaya yol alıyorum
Kalmıyor arkamda benden bir iz
Yok oluyorum tüm hatıralarla birlikte
Aşk yorgunu yüreğim
İşte yine kaldı kendi başına
Ve her zaman ki gibi kaybetmiş
Acılar yıprattı seni yine
Daha ne kadar izin vereceksin
Yanıyorsun bak her gece
Yeni bir güne güneş doğuyor
Kalbim yalnızlığına alışamıyor
Gözyaşlarım yağmuru anımsatıyor
Hüzünler kanıma karışıyor
Zavallı bedenim kanıyor
Hala nefes alıp veriyorsam
Senin içindir bu yaşamam
Beni yaşama bağlayan
Karşı koyamadığım sevgimdir
Paylaşalım bu yaşamı
Sarsın dört bir yanımızı
Bu diyarda bir tek sen vardın
Koyup gittin beni sensiz bıraktın
Kimim vardı senden başka
Şimdi kala kaldım bir başıma
Sensiz sabahlar olmak bilmiyor
Hala şiirlerimde seni yazarım
Dökülen mısralarımda aşkımı anlatırım
Sevgim dile gelir kalemimden
Yaşarım seni bu anlarda delice.
Hala şarkılarda seni yaşarım
Aylardan Ağustos ayı
Yani bu gece ağustos gecesi
Ve bir cumartesi gecesi
Geceye ağustos böcekleri hakim.
Birgün daha bitti kederli
Sokak lambasının altında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!