Bir ahdım vardı o da insan
İnsan olmaya
Kaç sularıydı zamanın katarlandım yükümü erden
Erkenden günümle birlikte doğduğum
Ilık bir heves esiyordu havanın yüzünde güneş adlı
Ilgıııın mı ılgın bir nefes, nefesi içinde kendi insan
Gözleri bağlı körebeler oyununda tomurcukluğuyla o çıplak
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta