Yüreğim yanarken alev, alev
Yaralar hala kabuk bağlamamışken
Gene sen çıka geldin umutsuzluğumun tavan arasından
Seninle artık küçük bir çocuğun yüzüydü sanki aşk
Bilinmedik şehirlerde yaşayan.
Hani bir gün ‘’Şimdi ağlamak değil gülmek zamanı’’ demiştin
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Niksar'da evimizdeyken
Küçük bir serçe kadar hürdüm.
Devamını Oku
Boyuna onu düşünürdüm,
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Niksar'da evimizdeyken
Küçük bir serçe kadar hürdüm.
