Ah Firuze.. Geçmiş zamanlarım, yitmiş zamanlarım, tüm zamanlarım. Bildiğim, bileceğim tek Firuze.. Sancım Firuze.
Hangi dağın eteğindeki hangi ağacın gövdesinde yitirdim seni, bilmem ki.
Yüzümü nereye çevirdim ki, hangi ara, nasıl yitip gidebildin?
Yıllar da senin gibi geldi geçiyor Firuze. Geçti zaman, yitti zaman. Benimse çakılıp kaldığım yer hala o yer, o zaman Firuze.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta