Ah Firuze.. Geçmiş zamanlarım, yitmiş zamanlarım, tüm zamanlarım. Bildiğim, bileceğim tek Firuze.. Sancım Firuze.
Hangi dağın eteğindeki hangi ağacın gövdesinde yitirdim seni, bilmem ki.
Yüzümü nereye çevirdim ki, hangi ara, nasıl yitip gidebildin?
Yıllar da senin gibi geldi geçiyor Firuze. Geçti zaman, yitti zaman. Benimse çakılıp kaldığım yer hala o yer, o zaman Firuze.
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta