Cehalet dünyada vijdanım çökük
Giderken nefsimle tâ derinlere
Bugumlandı terledim sandım göçük
Korktum attılar düştüm hendeklere
Bir huri uzattı elini bana
O an can havliyle tutunamadım
Yüzümü çevirdim ahşap tavana
Çok korkmuşum birden uyanamadım
Şeytan su döktükce aglıyor ölü
Övünüyor eserim deyip gafil
Mevtayı örtüp cekmiş beyaz tülü
Meded bekler dünyadan göçen cahil
Harun yildirim
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta