Kafesli evlerde ağlar çocuklar,
Odalarda akşam olurken henüz.
O zaman gözümün önünde parlar,
Buruşuk buruşuk, ağlayan bir yüz.
Ne vakit karanlık kaplasa yeri,
Başlar çocukların büyük kederi;
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Şiir güzel
Bence bu şiirler çok güzel
Ahh... Diyecek söz bulunması gereken ümitler vardır
Nasıl bir başkalık nasıl bir ruh var sizin şiirlerinizin dizelerinde öyle muhteşem ki...&Râhmete
Kaldırımlar şiiri…
Kafesli evlerde ağlar çocuklar,
Üstadın öngörüsü
Gittikçe betonlaşan dünya en çok çocukları kısıtlıyor maalesef...
Ruhu şad olsun...
tebrikler ALLAH RAHMET EYLESİN
Duygular müthiş tasvirlerle gösterilmiş...
Şahsına münhasır bir eser.Saygılarımla.
Şair; basit bir şiiriyle bizimleydi.'ağlayan Çocuklar ' ŞİİR BAŞLIĞI OLARAK ANLAMLI. çünkü O ÇOCUKLARI AĞLATAN ANA,BABA, Komşuları ve devletlerle, devletleri yönetenlerdir.Ağlayan çocuklar da büyüdüklerinde ağlayan nesli yetiştirirler.Önce anne, sonra baba, daha sonra çevre ve başta DEVLET GÖREVLİDİR VE sorumludur.yazara rahmet dilerim.
Bu şiir ile ilgili 20 tane yorum bulunmakta