Bir kız çocuğu uçsuz bucaksız bozkırda
Gözleri hafif nemli gözyaşları kurumuş
Üstü başı paramparça, o küçük kalbide,
Küçük oğlan kardeşinin saf ve masum
Süngülenmiş bedenini sarıyor çaresiz…
Az önce barbar sürüsü geçti buradan
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
