Ağaç Şiiri - Turgay Ata

Rüzgar saçlarını tarasın, bırak
Okşasın coşkuyla dal uçlarını.
İlkbahar yağıyor, bak ıslak ıslak...
Açıver, doldursun avuçlarını.

Sil, süpür; atıver tasayı hüznü
Güzel dostların var: çocuklar, kuşlar...
Yağmur damlaları öpsün yüzünü,
İncitmesin seni atılan taşlar.

Korkma, gelir geçer karanlık gece
Yanından akıyor bak, nazlı dere
Başka bir dostu yok, sensin sadece
Gülsün güzel yüzün, değmez kedere.
Bırak essin rüzgar; aç, ufkunu aç
Dünyalar güzeli biricik ağaç!

Turgay Ata