O ulu ağaçtan dökülürken yapraklar
Ne kimseden bir ses ne matem havası var
Oysa bir zamanlar herkes ona muhtaçtı
Her sevginin doğduğu kaynak o ağaçtı
Şimdi görünen solmuş kırılmış dalları
Yorgun gövdesi andırır geçmiş yılları
Ama bu anlamsız meşguliyet çarkında
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta