O ulu ağaçtan dökülürken yapraklar
Ne kimseden bir ses ne matem havası var
Oysa bir zamanlar herkes ona muhtaçtı
Her sevginin doğduğu kaynak o ağaçtı
Şimdi görünen solmuş kırılmış dalları
Yorgun gövdesi andırır geçmiş yılları
Ama bu anlamsız meşguliyet çarkında
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta