Afşar Timuçin Şiirleri - Şair Afşar Timuçin

Şiirler yazdırdı bana bakışın
Eline kırk yıl kalem almamışlara
Soğuk yürekleri ısıttı aşkın
Kendini büsbütün bitmiş sayanlara
Duyurdu yaşadığını içten içe

Tutkular kimden yana
Kimden yana kaygılar
Gün geceye değişirken
Bu sancılı akşamda?

Soğuk anlamsız kadınlar

Onlar savaşçıdırlar korkuyu geçerken
Bıraktılar dipsiz bir kuyuya

Korku seni korkaklar ülkesine
Kral yaptım çıkardım ülkemden
Bende kalan neyin varsa

Salının arkası hemen perşembe
Bir günde nasıl oldu pazara geldik
Ah gülüm oyuna geldik
Sezilmeden geçiyor zamanın çoğu
Her dokunuşumuzda bir şey eksik
Eksik olmayan tek şey koşu

Sandığa koy bu mendili, kullanma
Üstünde martılar uçuşuyor
- Her biri bir mavinin telaşçısı -
Başedilmez bir deniz demektir bu
Kimseye gösterme, sandığına koy bunu

Çok zaman geçmiş aradan,
Nasıl kaçırmışız güzel yazları,
Bazı akşamlar hiç olmamış,
Nereye gidiyoruz demeden,
Yokuş aşağı salmışız atları.

Bir akşamüstü balçık kuşları
Sessiz dökülürler yorgun akşama
Zehirli saatler emzirir suları
Günün ardından uzanıp dağlara
Yağmacılar doruklarda yıldızları çalarlar

Onlar her şeyi yalan yazar
Şiirleri, masalları bile
Sen beni dinle çocuğum
Sakın korkma
Kan denizi yok gökte

Hangi saatte durur şiir
Hangi saatte başlar
Horozlar hangi saatte öter
Hangi saatte yıkanır ışıkla
Gecenin çamuruna batanlar

Bir de pisliğin çiçek gibi büyüttüğü
Uyuşuk ve anlamsız otlar var

Ünlü yayınevlerinde
Halka ışık tutan bütün romancılar
Öfkeli öfkesiz bütün ressamlar