dizlerim bükük sanırım
ömrüm gibi,
çakıl taşlarına sürte sürte
çarıklı ayakalarım
kan dökse yoluna
yürüyememekten utanırım
..........
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Affwt ? neden böyle?
Anlamadım!.....
affeyle Allah'ım
Doğrusu böyle.
Yetmez mi dert derman sana demiş bir büyüğümüz.
İnşalalah sizin dertleriniz de size ebedi derman olur.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta