Gözlerin tütüyor sözlerin yalaz
Tamu ateşidir gönlünde yanan
Denizler birikse söndürmez inan
Yaş dökme mendilin kalsın bembeyaz
Ağlamadan gel
Saçların kıskandırır güneşin sarısını
Som yalaz dudağının çevreninde tan doğar
Sözlerine kraliçe nezreder arısını
Bakışından kıvılcım gözünden volkan doğar
Dalgıçlar inci arar ak sedef dişlerinde
İstemem zenginin para pulunu
Yemem ekmeğini giymem çulunu
Kula kul ettirmem Allah kulunu
Kanatım altında barındırırım
Bana ne adaydan aldığı oydan
Düzeni bozuktur fani dünyanın
Bahara sevinmem güze darılmam
Yalandır, boştur her anı dünyanın
Bolluğu şımarmam, aza darılmam
Düzeni bozuktur fani dünyanın
Buharlaşan arzu yükselir göğe
Saraba dönüşür olgun ümitler
Isı havalara baş eğe eğe
Damla damla erir yorgun ümitler
Bir yudun dirliğe kıymadan olmaz
Sen ey yanan şehrin dinmez Gürgür Baba`sını
Gökbörüler diyarının maviliklerine bağlayan Altunköprü
Sen ey Telafer`den ta Mendeliye, Hanekine kadar
Türkmenlerin humusını seven
Billür kalpli
Melek huylu
Gökyüzüne yalvarır kurak topraklarımız
Bir damla rahmet diler çatlak dudaklarımız
Gönlümüz demir atmış doğduğumuz toprğa
Pembe ümit köyüne varmaz ayaklarımız
Ne dön rüzgarlar hızında
Ne git aheste aheste
Ne kaybol keder hüzünde
Ne de sun günde bir beste
Acımadan kıydık cana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!