Gül yanağın yaprak yaprak açanda
Dallarına konan bülbül olaydım
Gizellikte hüsnün ayı geçende
Boynuna takılan ödül olaydım
Koşa koşa çöller geze geze yar
Kalbi nefret, inasnlığı
Kin öldürür, kin öldürür
Kara kışın karanlığı
Gün öldürür, gün öldürür
Hür yaşamak ise derdi
Kalemime
Gözyaşı alın teri
Doldurdum yazmadı
Damarımı kestim
Kan doldurdum
Kalbimi dörde bölen
Kalmaz otuz gece ay aynı yüz aynı çehre
Haddi aşsa aynıdır mutluluk benzer kahra
Yoğunlaşır kırılır her kim güvense dehre(1)
Zamanın oklarına sinem gerdim bilirim
Düşeni basar geçer etmez yardım bilirim
Axirda Ğam
At görmez axirda ğam
Gözümde yaş koymadı
Axirda axirda ğam
Evel safa sürene
Ulaşı axirda ğam
Geceyi uyuma sabahı bekle
Batarken güneşe bakma kardeşim
Güneşle ikiz ol nura nur ekle
Sönük yıldızlarla akma kardeşim
İsterse sonbahar hoş eder kışı
Sen ey memleketimin en çetrefil sorunu
Sen ey bütün dünyanın en aç zengini Kerkük
Yanan ufuklarından esirgeme nurunu
Aratma sevenine yalaz rengini Kerkük
Nice zehirli hançer saplandı yüreğine
Biz biz deyip biz biz olmak yerine
Biz bizi taşladık biz bize kıydık
Kenetlenip gürbüz olmak yerine
Bükülmeyen her kol her dize kıydık
Halis altın yirmi dört ayar kalbe
Annem doğurdu beni ak sütüyle besledi
Babam duygularımı insanlıkla süsledi
Vatan, millet sevgisi yanmaya hevesledi
Kanda işledi aşkım ilk adımı atarken
Altıya basar basmaz başladım okumaya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!