Evet, ne acı...
Bir yara kapanmadan, diğerine şiirler yazıyoruz şimdi.
Her mısrada biraz daha eksiliyoruz belki de,
Bir kadının son nefesiyle sarsılıyor dünya,
Ama kimse duymuyor…
AYRILIK AĞITI
hangi aynaya dokunsam
sivri bıçaklar
kaldır üzerimdeki siyahını bu deli eden uğultunu
YALNIZLIĞIM
kalbime giydirdiğin siyahlar içinde
nereye gittin öyle düşeceğimi bile bile
dur yüzümde korkular var
bir masal ortasında ejderhanın ateşi
X
Sen istedin, sonunda bitti be kadın
Göz göze geldiğimiz son vedada
Saatin pili bitmiş gibi sende durdu kalbim
Yetmezmiş gibi, sen kibrit, ben benzin...
ya güneşi uyandırıp karanlığı söndürecegiz
ya da karanlıkta
yok öyle yaşamak el ele
güneşi uyandıracak bir kişi kalsak da
karanlığa teslim olmayacağız ya beraber ya hep beraber
BU BİR FİLM DEĞİL
Selam
.
Uzun ara oldu şiir yazmayalı, her şeyi unutmuş gibiyim
Kalemi alsam elime, bu defa sözcükler uzaklaşır benden, biliyorum
Yenilenme mevsimi, ben eskiyorum
Sağlam dur, bu aşka bir son yok demiştin ya
Yıkılsa da dünyam, sana hep açık kaldı kalbim
Sonunda noktayı koydun ya bu aşka
Susma… korkarsın sen karanlıktan
CEMŞAB’IN İHANETİ SEN GİBİ AKAR ODALARA
“Bu topraklarda aşklar ölümüne demişti.” Meran
.
aşk oku değdiği an
sana ezdirdim kalbimi
DEMİR ÖRGÜ
Demir örgülerden geçer rüzgâr,
Kıvrılır dağların eteğinde.
Her telde bir sır saklı,
Her düğümde hüzün, ince.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!