Çend sibeh wek hespên kullek buhirîn di jiyana min î kurt de.
Hêwîya min wek siwarek ku sîlaxa wî di nav her dû çavên hespê de.
Ev sibeh ne çêtir bû ji şevên min î bêstêrk.
Ku asîman ji xwe bi ewre.
Ew ewrên kû bibaranan wan sêwa Adem û Hewa hatî şûştinê.
Di kolanan de zarûktîya min çend kevir berhev dikir.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta