Şair Adem Özeren Samsun'un Alaçam ilçesine bağlı Taşkelik köyünde doğdu. İlkokul öğrenimini bu köyde bitirdi. Orta okul için ilçeye yatılı olarak gitti. Lise hayatını ise yine DPYS ile Ordu merkezde yatılı olarak tamamladı. Edebiyat ve şiiri çok seven Adem ilkokuldan itibaren şiir yazmaktadır.
Lise hayatını bitirdikten sonra Bursa'ya gelerek burada ikamet etmeye başlayan şair artık edebiyat ve şiirsel olarak eserlerini yayınlamak için çalışmalarına başlamıştır.
Geldim yirmi yaşıma ama
Gerçek bir dost göremedim
Değer verdim herkese dostça
Meğer dostluk ölmüş bilemedim
İşleri düşünce canım cicim de
Aşk değil midir
İnsanın başını döndüren
Yaşama sevinci veren
Aşk değilmidir aşk
Ağlarken bile güldüren
Sessiz gecelerin karanlığında
Ay ışığı çarptı gözüme
Senin kadar nazlı
Senin kadar cilveli
Öylesine masum hali var ki
Parlayan ay değil sendin sanki
Sevdanın büyüklüğünü nefretle ölçebilir misin
Öyle büyüktür ki sevda karşılıksız da olsa seversin
Hiç kimse duramaz karşında ezer geçersin
Sevdanın uğruna kendi canından vazgeçersin
Peki ya nefrete ne dersin
Bir Elif türküsü var dilimde
Adını anıyorum gündüz gece
Hiç tanımasam, onu görmesemde
Hissdeiyorum onu benden uzak bir şehirde
Rüzgarlar onun kokusunu getiriyor bana
Bir garip anam var boynu bükük
Eteği yamalı, yeleği sökük
Evladım dedi çırpındı yıllarca
Emek verdi getirdi bu yaşıma
Bir gün bellemişler analar günü diye
Sen ki benim bir tanem
Sen ki benim tek çarem
Sen ki içimdeki özlem
Sen ki benim hayat abidemsin
Sen ruhumun ilacı
Bu çocuk sevmiş işte seni.
Kızma boşver delidir deli.
Sarılıyormuş, öpüyormuş seni.
Kafana takma delidir o deli.
Elini bırakmıyormuş galiba.
Kalbimin derinliklerinde bir yara
Bunun adı kara bir sevda
Ağlama gözlerim boşuboşuna
O dönmeyecek ki bir daha
Siyah saçalarını, kömür gözlerini
En son dün gördüm seni
Yine her zamanki yerinde
Penceredeydin
Seni görünce nasıl perişan olduğumu
Sen de gördün değil mi?
Neden?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!