En büyük acı aşk acısıymış, dayanamıyorum
Yasak olduğunu bile bile deli gibi seviyorum
Hayatım altüst oldu, sanki beynimden vuruldum
Herşeyden vazgeçtim ama ondan vazgeçemiyorum
Kocasından bile kıskanır oldum elimde değil
Rüzgarların fısıltısı kulğımda
Sanki senin adını söylüyor bana
Başım dönüyor sarhoş gibiyim
Seni düşlüyorum ıssız sokaklarda
Karanlık gecelerin sessizliğinde
Sen dünyamı aydınlatan güneş gibiydin
Şimdi kendini aydınlatamayan mum gibisin
Ne oldu sana neden böyle değiştin
Hayata küstün, sanki kimseyi sevmedin
Cennetin güzelliklerine değişilmez güzelliğin
Hiç olmadığı kadar içesim var bu gece
Her yudumda içimdeki seni zehirlemeye
Bana neler olur bilemiyorum ama
Niyetim var bu gece bendeki seni öldürmeye
Binlerce insan gelip geçti yine bugün
Bir sen geçmedin bu yoldan bu kapıdan
Her gün ayrı ızdırap ayrı hüzün
Dilim tutuluyor da diyemiyorum ömrüm
Gönlünün kapılarını açsan sonuna kadar
Seni seviyorum diyebilsen
Kalbinin zincirlerini kırıp edebilsen firar
Aşkını aşkıma katabilsen
Seni aramak mı bundan sonra asla
Yüzünü görmek bile yok bundan sonra
Bende hiçbirşeyin kalmadı resimlerin muamma
Sana tek sözüm güle güle elveda
Sen istedin, ayrılığı sen seçtin
Satırlara sığmaz bazen içindeki düşünceler
Ne kelimeler anlatır seni anlatmaya ne de cümleler
Konuşamazsın belki konuşsan da saçmalarsın
Ya yanlış anlaşılmaktan korkarsın ya da susarsın
Canın yanmış olabilir hem de fazlasıyla
Hasretim senden ayrı kalmak ne zor
Yüreğimde ateşin alev alev yanıyor
Ateşler içinde yanıyor bedenim sanki kor
Biliyorum artık sen sevemezsin beni
Ne yaptım sana ne ettim bilmem
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!