Adamı Satıveriyor Şiiri - Mehmet Postallı

Zamane insanı hayli değişik;
Adamı bir anda satıveriyor.
Anlam veremedim, nasıl kişilik?
Kırıp bir kenara atıveriyor.

Dijital dönemde kalite kalktı
Bulutsuz havada şimşekler çaktı
Dost yüzüne değil, cebine baktı;
Helâline haram katıveriyor

Ne eski dostluk var, ne ahte vefa
Güzelim hasletler tüm kalktı rafa
Benimle bir türlü uymuyor kafa
Kaşlarını hemen çatıveriyor

İnsan bir bilmece, çözmek cidden güç
Kavun değil ki bu olgununu seç
Ayran bile olsa üfleyerek iç
Kart horoz vakitsiz ötüveriyor

Ömrün yetmez anlamaya çalışsan
Ahlâki değildir sende alışsan!
Tutmak mümkün olmaz peşinden koşsan
Karanlık noktada yitiveriyor

Doğru, yanlış her tarakta bezi var
Cambazlıkta can çıkaran tezi var
Merhamet yok, şer yollarda izi var
Hak denince sana batıveriyor

Gözün olmasa da kör kuruşunda
Bir el uzat desen, durur karşında
Gerek olduğunda yanı başında
İt mantarı gibi bitiveriyor

Tağşişe uğradı bozuldu kumaş
Kulaklarda küpe, amerkan tıraş
Verdiğin söz nerde kaldı arkadaş,
Dedin mi çamura yatıveriyor

Dostluk kervanına nazar dokundu
Bir bir tükendiler, selâ okundu
Çağ, altın tas ile zehiri sundu
Alıp yar başından itiveriyor

Kimi kimliksizler düzene uydu
Çapsızların koltuğuna göz koydu
Millet ihanete, çileye doydu
Eliyle başını tutuveriyor

Mehmet Postallı / 2024

Uç kişilikleri eleştiriyoruz, asil insanlar alınmasın, lütfen. Selâm, sevgi ve dua ile...