Adam düşünüyordu bomboş durakta.
Bitip tükenmiş gibi boş noktada gözleri
Kıvranıyordu acıyla yıkanmış çizgileri
Bir sağa bir sola
Sahipsiz bir tekne gibi hatta
Nefret, kaygı, çaresizlik ateşiyle
Serilmişti yüzü bilinmeyen bir yola.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
