Grift bir bilmece hayat, içinden çıkamadığım, varoluş ekindeki zorlu çengel bulmaca
Daha en başta tezatlarla çıkılır yolculuğa, gülmek varken neden ağlayarak gelir ki insan dünyaya.
Galaksiler gibiyiz, Daha yıldızlara bürünmeden madde, kendisini yutacak kara deliğini doğurur.
En çok sevdiğimiz anda, nefret tohumları saçarız farkına varmadan duyguların arasına. Gün gelir sevgi nefretin elleriyle boğulur.
İkilemler eksik olmaz, yaşam boyu bir çizgi uzar gider önümüzde. Hep çizginin üstünde yürümek gerekse de, kör kütük olur düşünceler, zaman zaman sendeleriz.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda