Grift bir bilmece hayat, içinden çıkamadığım, varoluş ekindeki zorlu çengel bulmaca
Daha en başta tezatlarla çıkılır yolculuğa, gülmek varken neden ağlayarak gelir ki insan dünyaya.
Galaksiler gibiyiz, Daha yıldızlara bürünmeden madde, kendisini yutacak kara deliğini doğurur.
En çok sevdiğimiz anda, nefret tohumları saçarız farkına varmadan duyguların arasına. Gün gelir sevgi nefretin elleriyle boğulur.
İkilemler eksik olmaz, yaşam boyu bir çizgi uzar gider önümüzde. Hep çizginin üstünde yürümek gerekse de, kör kütük olur düşünceler, zaman zaman sendeleriz.
Sana koşmak istedim sabrım tükendi
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana
Devamını Oku
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana



