hayatı savaşlar içinde boğulmuş bir kadınım...kalbimin nefes alamadığı anlarda yazıyorum bu satırları...hayat bitse diyorum hadi diyorum...ama kurtulurmuyum bilmiyorum...bu anılar bırakırmı beni toprak altında dünya hayallerimin rüyalarıyla başbaşa bilmiyorum...tekrar nefes almaya başlıyorum..tekrar tekrar aynı anlar dönüyor benim hayatımda...herşeyi siliyorum beynimde ama ya kalbimde ya insanlığımda neyi silebiliyorum ki...sadece zamandan yardım alıp unutup unutuluyorum diyorum ama gerçekler nedir...bilmiyorum belkide diyorum...unutmalımı saklamalımı yılları...ben beni biliyorum ve kimsenin beni bilmesine gerek yok diyorum...beni seven beni bilir ben bunu biliyorum ve buna inanıyorum..benim sevdiğim en az benim kadar sevse zaten beni bilir...
aslında her kadından biriyim bende...bu dünyaya şanssız gelen kadınlardanım ama...hani narindirde toprakta çaılışır ya son gücüyle...hani çok akıllıdır ama ilkokula hasret kalanlar var ya...hani 15 de evlenenler yaşlı koynunda yatan kadınlar hani o dayak yiyen kadınlar hani o şanssız olan her kadından biriyim bende bu acımasız dünyada...hepimizin farklı yaşamları farklı hayalleri var...ama aynı olan tek şey şansız kadınlar olarak hayat savaşının için de boğulduğumuz...bir nefese muhtacız aslında..ama sevgi dolu bir nefese...
sanırım devam edemeyeceğim...uzadıkça okunası acı hayatlar olucak yazıcaklarım bu satırlara...
şimdi derin bir nefes alalım ve acınası hayatlarımıza devam edelim...
Tamamını Oku
Sayın Dilek Hanım
Acınası hayatlar isimli yazınızı okudum. Düşündüren güzel yazılmış ama acı kokan duygular. Yazmak için yazdıysanız çok güzel ama bazı yazılar insanların ruhundan gelir ki sizin içinizi karartan nedir bilemem, ama hayat herkese bazan karanlık geliyor sizin yazdığınız gibi.
Öyleyse boş verin diyorum. hayat ve yaşamak tüm acılara rağmen çok güzel. Unutmayalım ki büyük bir şans ile geldik şu dünyaya.
Nefes alıyorsak etraftaki binlerce ğüzellik var onlara bakalım
Keyfimize bakalım. Boş verelim gitsin. siz biz üzüldük diye kimse üzülmüyor dünyada anadan başkası
Öylesine yazdım. hoşgörüle.
Hoşçakalın
dünya hayatı sonu uçurumla biten bir tren yolculuğuna benzer
bizler ternin bir vagonundan diyerine geçip gülüp eğlenmemiz boşuna değilmi?saygılar
Acınası Hayatlar..Acele yazılmış ama derin işlenmiş yaşam duygularınızı
anlık dizelere döken samimi dizeleri içten anlamlayarak etkileyen Bir bakıma acınası,bir bakıma daha çok gurur duyularak değerlendirilen yazınızı etkilenerek okudum..Sevgilerimle esenlikler ve başarılarınızın devamını diliyorum.Erdoğan Vural
Begenerek okudum kutlarım sizi
YÜREĞİNİZE SAĞLIK BU GÜZEL ŞİİRİNİZİ
BEĞENİYLE OKUDUM KUTLARIM SİZİ
GÖNLÜNÜZ ŞEN İLHAMINIZ BOL OLSUN
SAYGI VE SEVGİLERİMLE +10 PUAN
dersler alınacak hayatlar...
saygılar kaleminize ve yüreğinize...
yarınların gülümseyerek bakması dileğimle...
Harikasınız
Çok güzeldi yüreğinize emeğinize sağlık
Saygılar kaleminize
Yeni yılın tüm insanlığa ve ülkemize barış, mutluluk getirmesi dileğiyle yeni yılınızı kutlu olsun nice nice yıllara
Karamanlı Aşık Çağlari
Acılarda kaybolup giden bir çok hayat var ama kendimize dost olup silkinmeyi denemeliyiz. Kutlarım...
Evet dogru. Seviniyoruz yada sevmeye calisiyoruz 'acinasi hayatlarimiz`i... Elinize saglik.
Acınası hayatları anlat anlat bitmiyor. sorumlularına gelince o daha da uzun mevzu. Kutlarım....
Bu şiir ile ilgili 10 tane yorum bulunmakta