bir geceydi ki karanlık
iç içe yıldızlar
sakin sessiz ve asude
korkutuyor beni
bu yalnızlıklarım
gözünden bakıyorum karanlıklara
ay yüzünde yüzün görülür
umutlandım
adını yazdım sonsuzluğa.
bu gece benim gecem olamaz
umut kapımda yaralı
aşkın sevdası hüzünlü
gülemiyorum acılarımla daha
afili düşlerim uyutmuyor beni
dönüyorum kendi karanlığıma.
her gece ıstırabım var
içimden içime batar
feryadım ta arşa çıkar
duyun karanlık geceler.
böyle bir gece yangını
içimi yakar kavururken
gözlerim den akan bir damla yaş
bir teselli verir belki de
senli acılarıma.!
Ahmet Kara 4Kayıt Tarihi : 10.12.2018 16:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!