‘Her darılış birbirimize yeniden acıkıştı. Aşkın kıyametleri kopuyordu çok uzak bir yıldız koyağında. İşte öylesi anlarda yaşama sarılmak ve tenlerimize dokunmak bize kıskanç bir bakıştı’.
Kaygusuz bir çocukluk kavgası gibi masum ve asildi özlem
Üst üste istiflenmiş acıların yorgun halatlarını taşıyan güçtük
Geceyi aydınlatan bir ışık huzmesi, karanlıkta uçuşan kıvılcım
Ve bakışlarının zemherisinde kozadan çıkan kelebek gülüşüydük
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Acıları kireç tutmaz.. Ve o kireç tutmayan duvarlardan hiç ses gelmez... Muhteşemdi. Kutluyorum saygı ile..
Şairin maziye daldığı anlar güzel bir şekilde dizelere dökülmüş şiirin ne anlatmak istediğini tabiki yazarı bilir bizler ise anladığımız kadar yorumlamaya çalışırız kaleminiz daim olsun
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta