Acılara Gebeyim Şiiri - Altan İlhan Arslan

Neden? Benim boynum bükülür bilmem!
Neden? Kırılmaya sebepler türer içimde.
Rahşan’ı sönmüş bir mum gibi yüreğime
Oturur ve gitmez acılara gebeyim.

Neden? Ağlar sanki figanı sönen bu mabut!
Helak olmuş nehirlere akan ruhumun.
Her secde çizilen, alnına şerh ile bir hudut
Oturur ve gitmez acılara gebeyim.

Koy! Üstüne bir bahir, bir seddül, bir çare
Cehennem gibi aksın ateşi, cepheler gibi
Kırıldığı gibi canın düştüğü gibi şehit
Oturur ve gitmez acılara gebeyim.