Ne ki... Canım yanıyor, sadece dışımdan sessizim...
Bir bakıyorsun ki kalbim sızlıyor derinlerden.
Ne aşkı, ne yaşlı demeden, tükeniyor hayat,
Aklımda bir şeyler kalmış o anlamsız işkencelerden.
Üzülüyorum, üzgünüm, ağlayasım var, yok olmaz...
Neden, neden, neden, neden, ne... Bilmiyorum...
Kanıyorum içimden hiç dışımdan akmadığı kadar.
Söyleşir
Evvelce biz bu tenhalarda
Ziyade gülüşürdük
Pır pır yaldızlanırdı kanatları kahkaha kuşlarının
Ne meseller söylerdi mercan köz nargileler
Zamanlar değişti
Devamını Oku
Evvelce biz bu tenhalarda
Ziyade gülüşürdük
Pır pır yaldızlanırdı kanatları kahkaha kuşlarının
Ne meseller söylerdi mercan köz nargileler
Zamanlar değişti
'Sessizliğin sessizliğini duymaya çalışıp' kısmında; Trajik bir umuttan bahsetmek istedim. Yorumunuz için sağolun.
“Sessizliğin içinden geçerken sesleri değil, seslerin hissettirdiklerini duyarsın. Hissetmenin kanıta ihtiyacı yoktur, sözler hükmünü kaybeder acı da,bilirsin…”
'Sessizliğin sessizliğini duymaya çalışıp' kısmında; Trajik bir umuttan bahsetmek istedim. Yorumunuz için sağolun.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta