İsmet Özel diyor ki;
Acı duymak ruhun fiyakasıdır. Evet öyledir, ama yüreğin, ruhun eğiticisidir. Eğitir ruhu, sızlata sızlata! Acı bedende ki direnci dilin gözlerine taşımakaynağıdır.
Acı, en sade, en narin, en kibar ve en saf duyguların ruha nüksetmesidir. O bir mekanıdır önce ruhun sonra bedenin, seni inlete inlete yüreğinde yurt kurmuş bir tahttır. Inmesi olanaksız olan!
Acı, ezilmişliği, şaşkınlığı, bunaltıyı, sıkıntıyı, elemi, derti, yenilgiyi, kaybetmenin ҫaresizliğiyle bir daha yerine gelmeyecek düzelmenin mekan tuttuğu yurtluktur!
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta