Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Farklıydı... sevgiler...
acemi...
Ne zamandır şöyle yeşilmişik tadında bir şiir okuyamamıştım.Hay sağ ol şair; tek kusuru:'Son bentte uyak zorlaması'
Ama çok özgün bir ses...Nerdeydiniz mirim daha önceleri.Geberdik pilavüstü din-cin şiirlerinden.
...sen ŞİİRsin ...kavrulmaya devammm ...sevgiler..
------yatmışık derin diye uykulara
çekmişik üstümüze yorgan diye delik deşik gökyüzü
dirimliğine inanmışık umudun buğday başak
bükülmüşük adı gibi kendi kara sabanın ümüğüne ümüğüne
saçılmışık tohum tohum
tarla çorak
tapan kurak
vermez bir veymeynen toprak açsa
bin...
gamsız gecelere dökmüşük derdimizi
kör gözüne baston diye tutmuşuk fersiz feneri
nere baksam arkam diye karanlıkta dağlarım
arkam diye dövün düvün
garip garip ağlarım...
Ülker Ercihan
-----------------
Acemilik buysa, Usatalık rafa kalktı demektir, yetkin şairim. Nekadar güzel ifade etmişsiniz, halk söylemini ve de yöre lehçesini, halk ağzı ile özgünlüğü şiirde çok anlamlı ve belirgin kılmışsınız.Yıllar öncesinden kaldı sanırdım. Çok güzel özgün bir serbest şiir okumama vesile oldunuz. Esenlik dileklerimle hakkı olan tam puanımla kutluyorum sizi dost şairim. kemal polat
Müthiş bir acemi!..
Ya üstadem, şiirnizi okurken Malatyamın dağlarına gidip, tarlalarında buğdaylar derdim, harman yapıp buğday attım. Şiirinizin doğal diliyle yayılışından tutun içeriğine, dizelerin zenginliğine kadar herşey mükemmel. Tebrikler. +10
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta