Ölümlü dünya... Öğdüm'lü dünya...
kestirmedeni günübirliği sonrayı
"şuracıkta böceksiz biraz yeşillik olsa da
uzanıp dinlensem" hayalimin ruhumu ziyaretini
koşarken koşarken koşarken durup da birdenbire
dönmeyi geriye, dönerken sırtıma aldığım hüznile
yetinmeyi gördüklerimden, en çocuk yaşımda bile
sevdim ben. şiirdi. yalnız benlere sevilen.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda