Abdurrahman Uysal Şiirleri - Şair Abdurr ...

Abdurrahman Uysal

Gökyüzünün armağanı kar
Sessizce sunulan toprağa.
Gece kuşatılırken yitiyor karanlıklar.
Renkler beyaza meyl ediyor.
Tembihli çocuklar gibi suskun şehir.

Devamını Oku
Abdurrahman Uysal

Geçmiş telaşlara tanık,
Tahta merdivende yalnızlık.
Sinmiş badallarına efkar,
Bir başına kalmış ah ü zar

Devamını Oku
Abdurrahman Uysal

Toprak Kadar
Adil Olsa İnsanlar,
Mahşere Kadar,
İşsiz Kalırlar.
Şeytanlar.

Devamını Oku
Abdurrahman Uysal


Hani bir türkü vardı
“Tren gelir hoş gelir
Odaları boş gelir”
Ne tren hoş geliyor
ne odaları boş

Devamını Oku
Abdurrahman Uysal

Sofrana oturmayan siyasetçi için
Sofrasına oturduğun insanı üzme.

Devamını Oku
Abdurrahman Uysal

Bazen İnsan
Vazgeçmediği
Bir Şey için
Haykırarak
Tüm dünyadan
Vazgeçer

Devamını Oku
Abdurrahman Uysal

En büyük vefasızlığı ,
kendimize yapıyoruz
vefasızlar için.

Devamını Oku
Abdurrahman Uysal

İnsan
en büyük vefasızlığı
kendisine yapıyor
Vefasızlar için.

Devamını Oku
Abdurrahman Uysal

Vicdan;
Benliğimizi renklerine ayıran
turnusol kağıdı misali saf.

Devamını Oku
Abdurrahman Uysal

Başı belli.sonu belli.
Gelmez dediğim gün geldi.
Geçmez dediğim gün geçti.
Birde baktım yaşım elli.

Devamını Oku