Abdurrahman Kırıkçı Şiirleri - Şair Abdu ...

Gurubun son raksı bu, gök kızıl gün bitiyor
İçimde damla damla suskunluk birikiyor
Secdeye inmiş başım, avuçlarım toprakta
Akşamın aksi suda kızıl kızıl yanmakta
Ufkun son sahnesi bu, gümüş kanatlı kuşlar
Göklere inen perde, bakır rengi bulutlar

Aydınlık bir şafağa yürürken
Düşlerimde büyüttüğüm,
Göğsümün kızgın çöllerinde
Kaybettiğim güneşi arıyorum

…

Kan çekiyorsun güllere, karanfillere
Göğsüme saplanan özleminden
O zebercet bakışından kuşlar uçuyor
Gönlümün uçsuz, bucaksız ülkesine
İçimde zümrüdî bir cennet kuruyorum
Yakutî açacak gelincikler, bekliyorum

Bezirganlara inat, ötelerden gelerek
Avuçlarında yanan bir devri eleyerek
Dokun köhne kalbine, bu virane diyarın
Bilmem kimin bu sokak, bilmem hangi miyarın
Kaldır sütunlarını yıkılan minberinin
Oku kitabesini çiğnenen makberinin

Beyaz münzevi sayfam, elimde kırık kalem.
Sessizlik, koynunda ben, içimde koca âlem.
Heybemde güneşler var, gölgemde asi benlik.
Sahraya inen yağmur, gökten gelen esenlik.
Ufukta ay busesi, titriyor deli rüzgar.
Ebabil diyarında, mahzun, ümmi yadigar.

Uyku firarda yine, gökyüzünde ayaz var
Yıldızlarda depreniş, parıldayan alaz var
Geceye yar olmuşum, sinemde koca bir yük
Bir nazar arıyorum, yüküm dertlerden büyük
Uyumak, ah uyumak; bir huzur sağanağında
Yaralı bir serçenin, hicranlı kucağında

Acılar yaktı mı sineni, tattın mı kıyısından?
Sınandın mı hiç? düşmekle, kalkmakla.
Hüzün uğramamışsa kalbinin sokaklarına?
Kırılan hayallerin iki büklüm etmemişse seni,
Sen daha sınanmamışsın.

Bir ikindi seyrinde, güneşe tutulmuşum
Güz mevsiminde ben, bahara vurulmuşum
Sisler perdesine düşerken siluetin
Aynalar eriyordu, gözlerinde hasretin
Dokundum, içsem o serin pınarından
Su yandı...

Ben insanım...
Bazen en acımasız hikayelerin kurbanı
Bazen arzın en girift, en serseri tufanı
Kah, bütün dünyaya meydan okurum
Kah, sevgilinin huzurunda diz çöker
Boyun büker, el pençe divan dururum

Baharı bekleyen bir bahçe var içimde
Oysa ben güz yolcusuyum
Sessizliğe inat
Toprağı alnımla öpüyorum
Vazgeçtim, yarım kalsın tüm heveslerim
Göğsüme hakikat düğümlüyorum