Üstadım Abdurrahim Karakoç
Kahramanmaraşt’a Elbistan yurdun
Hazinenden bir kapıda bana aç
Sen gönülden geçip kalbe taht kurdun
Bülbül oldun seherlerde seslendin
Güzel kelâmlarla manen beslendin
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.



